Dag 7 Kgalagadi

Om kwart voor 6 reden we weg en via het duinpad kwamen we bij de Auob rivier. We zagen een cape hare (haas) wegspringen en onderweg zagen we veel grote roofvogels (onder andere een snake eagle en een juvenile bateleur) in de bomen zitten.
We maakten een ontbijtje met eieren en spek bij Kamqua picknick plek en reden een stuk verder richting Mata Mata waar we in de rivierbedding een eenzame giraf zagen wandelen. Helaas niks bij het 13^e en 14^e boorgat en besloten om te draaien en terug te rijden naar Twee Rivieren.

Hier zagen dezelfde giraf maar nu zittend in de schaduw van een grote boom. Bij Houmoed waterhole stonden heel veel gemsbokken zenuwachtig naar 1 kant te kijken. We keken door de verrekijker en zagen 2 cheetahs liggen ver weg onder een boom. Ze hielden de gemsbokken in de gaten, maar wachten eigenlijk op kleinere bokken, omdat ze de grote gemsbokken met hun lange hoorns niet aandurven. We bleven even wachten in de hoop dat er nog enige actie zou komen, maar helaas de beide cheetahs gingen liggen en hielden het voor gezien.

Toch nog wel een prachtige afsluiter aan het einde van onze mooie, maar warme dagen in Kgalagadi Transfrontier Park.

Nu gaan we weer op weg naar de Kaap, waar we uiteindelijk op woensdag weer thuis zullen zijn…

Dag 6 Kgalagadi

Vanmorgen hoefden we niet zo vroeg op, omdat we alles moesten inpakken en opruimen voor vertrek naar Two Rivers Campsite. Na een heerlijk ontbijt met zelfs versgeperste sinaasappelsap was de bushtrailer snel ingepakt en opgeruimd en reden we rond 9 uur weg. We zagen bij de uitgang warempel 2 schattige Silver Cape vosjes…De ene lag lui in het zand terwijl de ander actief aan het rondrennen was en met zijn pas gevangen prooi, een muis, aan het spelen was. Een schattig gezicht!

We waren dan ook al vroeg bij Two Rivers waar we meteen kamp maakten. Het was inmiddels al heet en maakten gretig gebruik van het A-frame wat heerlijk schaduw opleverde…

Ad installeerde de schotel op het dak van de bushtrailer en had in 1 poging de goede satelliet te pakken zodat we die middag niks hoefden de missen van de prestaties van onze eigen Max Verstappen in de Grand Prix van Abu Dhabi. Helaas bleek het achteraf een saaie race waar Max slechts 5^e is geworden. Maar tv kijken in de bush is dus mogelijk!!!

We aten nasi met saté saus en gingen na de F1 race nog een kort rondje rijden, maar dat hadden we beter niet kunnen doen, want zelfs bij KijKij was niks te zien. Alleen bij Leeudril waterhole zagen we weer gemsbokken, springbokken en wat struisvogels.

Na terugkomst hebben we een fijne douche genomen in het schone sanitair blok van de camping en na een heerlijke sundowner weer vroeg ons bedje omdat we morgen voor de laatste keer een ronde gaan rijden in het park.

Dag 5 Kgalagadi

Vanmorgen weer vroeg op pad in de hoop vandaag weer iets moois te kunnen vinden. We reden naar KijKij waar behalve een paar springbokken en een jackal niets te zien was. We besloten via de duinenweg naar de andere kant te gaan. We zagen een duiker wegspringen in de duinen, maar verder zag we behalve het mooie landschap niets interessants…

Aan de andere kant was het ook bar en boos, behalve springbokken, gnoes en gemsbokken zagen we ook daar niet veel. We besloten te gaan ontbijten bij Auchterloni. Hier raakten we aan de praat met een Oostenrijker die zijn eigen Landrover over had laten schepen en hiermee een prachtige tocht door Zuidelijk Afrika aan het maken was.

Aan het einde van de rivier voordat we de duinen weer inreden zagen we 5 prachtige koedoes, die hadden we hier nog nooit gezien.

In Twee Rivieren checkten we even het internet, namen een ijsje en reden terug naar Rooiputs waar we onderweg nog een mooie secretaris vogel zagen die parmantig aan het rondstappen was.

Terug in het camp relaxten we wat in de schaduw, want het was inmiddels 35 graden geworden. We maakten eten, deden de afwas en gingen nog op een korte drive laat in de middag.

Ook hier zagen we behalve een steenbokje en 2 bat-eared foxes die lui achter de bosjes lagen niet veel.

Bij terugkomst in het camp hebben we een heerlijke douche genomen, genoten van de prachtige zonsondergang met een koel drankje en een snack voordat we weer tijdig ons bedje opzochten.

Dag 4 Kgalagadi

Geen leeuwengebrul gedurende de nacht, het was wel flink afgekoeld toen we iets na vijven naast ons bed stonden.

We reden eerst naar Kijkij, waar twee leeuwinnen boven op de top van het rode duin van het ochtendzonnetje lagen te genieten. Jammer voor ons wat al te ver van het pad af.  We namen het duinpad en daar zagen we vader leeuw in al zijn glorie op een andere duin liggen, ook weer ver af. Meer dan hoogstwaarschijnlijk dezelfde groep van gisteren. Op het duinpad is het gewoonlijk erg rustig qua wild, we zagen dan ook alleen struisvogels, gompouen, gemsbokken en steenbokjes.

Aan de andere kant, in het dal van de Auob was het erg rustig, geen dieren, geen auto’s. We besloten daarom  nog een stukje noordwaarts te rijden en zagen al snel een hele kolonie stokstaartjes compleet met kleintjes. Een enig schouwspel.  Het zijn zo’n grappige diertjes en erg beweeglijk.

Een eind verder zagen we een aantal auto’s stilstaan. Naast het pad lagen 2 beeldschone cheetahs, weliswaar in de schaduw van een boom, maar goed zichtbaar. Op een gegeven moment stonden ze op, want ze hadden een gemsbok gespot. De rij auto’s was inmiddels aangegroeid tot 5 en deze kolonne zette zich gelijktijdig met de cheetahs in beweging. Die werden daardoor wat nerveus. Gingen dan weer eens liggen en stonden snel daarna weer op. De gemsbok was er vandoor gegaan, wat hen waarschijnlijk nog meer frustreerde. Ze staken voor onze auto het pad over en liepen door de rivier bedding naar het watergat aldaar waar ze gingen drinken voordat ze de duinen weer inliepen.

Wij reden verder, dronken koffie en aten een cracker op de picknickplaats en maakten rechtsomkeer. We zagen nog een paar stokstaartjes en het gewone gespuis, maar niets spectaculairs.

We reden tot bij Twee Rivieren en checken of er iets anders vrij zou zijn voor ons zouden we niet naar Polentswa willen gaan. Rooiputs was vol bezet, en we hadden niet anders verwacht. Aan de ZA kant was alleen plek op Twee Rivieren en Mata Mata, maar daar wilden we niet heen. Het pad aan de Auob kant was vreselijk slecht, je hotste en botste zelfs in de Landrover met luchtvering nog behoorlijk op en neer. De campsite van Twee Rivieren is vreselijk kaal en ongezellig en druk, daar wilden we ook niet heen.

We namen een kijkje bij de campsite van Twee Rivieren aan de Botswaanse kant, want daar waren we nooit geweest, logisch want het ligt niet aan een doorgaand pad.

Die zag er heel aardig uit, 4 staanplekken, ook weer met A frames, en een enkele boom. Een washok met normale wcs en douches, een heel verschil met de Zuid-Afrikaanse kant.  We besloten na Rooiputs daarheen te verkassen en reden terug naar onze camping. Maakten het eten klaar en aten dat weer op onder het A frame. Daarna probeerden we ons eigen ruime douchetentje uit, en wat een luxe, met warm water uit een normale douchekop!

We relaxten, maakten het eten klaar en reden daarna andermaal naar KijKij. Daar was niets te zien, we reden veder tot Melkvlei, maar ook daar was niets te zien. Weer terug in de buurt van KijKij vonden we dezelfde leeuwen weer onder een boom halverwege een duin liggen. Het grootste mannetje lag in zijn eentje hier een eindje vandaan. Heel ongewoon om een zelfde groep zo lang in dezelfde omgeving te zien. Maar ook nu lagen ze alleen maar te slapen, en te geeuwen. Een grote kudde steenbokken kon zelfs geen interesse wekken.

We reden terug naar de campsite, namen een sundowner met wat snacks en gingen wederom tijdig ons bedje in.

Dag 3 Naar Kgalagadi Transfrontier Park

De volgende ochtend, na het ontbijt in het restaurant, reden we de lange weg naar Askham, en vandaar de laatste 60 km naar de entree van het Kgalagadi Park, waar we incheckten bij de Botswaanse receptie. Het was toen rond half 11 en voordat we daar weg waren en lucht hadden afgelaten uit de banden was te veel te warm voor het spotten van wild.

Toch kwamen we onderweg naar Rooiputs veel springbokken, gemsbokken, struisvogels, jakhalzen en een enkele secretarisvogel tegen.

We hadden campsite no1 toegewezen gekregen, en we waren blij met wat we zagen. Een groot A frame waar je beschut tegen de zon lekker kunt zitten, een paar bomen voor de broodnodige schaduw en niet ver daarvan af een open douchehok, en een ander open hok met een vieze longdrop wc. Aan de buitenkant van het provisorische douchebak nog twee roestvrijstalen afwasbakken. En het voornaamste was, dat er water was. Niet drinkbaar, alleen bestemd om te douchen, wassen en af te wassen. Een hele grote plek, met veel privacy en een prachtig uitzicht. Het mooiste van Rooiputs is echter dat de camping niet omheind is en dat het wild, inclusief leeuwen, cheetah’s, hyenas en luipaarden vrij toegang en doorgang hebben. Je moet dus te allen tijde waakzaam blijven.

We maakten kamp en moesten weer wennen aan de nieuwigheden van dit nieuwe type bushlapa. Daarna maakten we een warme lunch en aten het op onder het A frame, waar het heerlijk doorheen waaide. Na de afwas en kort relaxen was het tijd voor de eerste gamedrive. We zagen een Kalahari leeuw die aan het doen was wat leeuwen het beste kunnen doen en dat is slapen. We reden verder, en zagen twee bat eared foxes. Bij het watergat KijKij was het druk met jackals, springbokken en gemsbokken. Een stukje verderop, op het duinpad naar de Auob rivierbedding lagen 4 leeuwen, twee aan twee, maar in de schaduw van een paar struiken. Ook deze leeuwen waren te lui om op te kijken.

We bleven nog een poosje bij het waterhole en keken naar de interactie tussen de dieren. Daarna reden we terug, nog ruim voor sluitingstijd. We dronken een G&T bij de ondergaande zon, kregen twee mannen op bezoek die meenden dat wij hun campsite in beslag hadden genomen. Later kwamen ze zich verontschuldigen, ze hadden verkeerd gekeken en de nog lege nummer 2 was voor hen bestemd. Ze vertelden ook dat campsite Polentswa buitengewoon smerig was, er was daar ook geen water. We namen een koude douche in het douchehokje en gingen tijdig slapen.

Dag 2 Naar Upington in de Noordkaap

De zon scheen bijna door de gordijnen toen we wakker werden. Er hingen nog wel een paar wolken en het was erg frisjes (ca. 4 graden). Na een stevig ontbijt met eieren en bacon reden we verder noordwaarts, meer dan 300 km over een bijna kaarsrechte weg door het dorre Karoo landschap. Er valt dan ook weinig over te vertellen.

Keimoes zoals altijd een aangename afwisseling. Groene wijngaarden zover als het oog reikt. Het heet hier niet voor niets “Green Kalahari” dank zij het overvloedige water van de Oranje rivier.

In Upington was het aangenaam, een graad of 21. Ook ongewoon koel voor deze regio, maar voor ons warm genoeg.

We maakten het vuur aan in de braai, reden even naar de mall voor de laatste boodschapjes en aten daarna saté met satésaus en stokbrood, Duitse grillworstjes en gemengde sla. We gingen vroeg naar bed waar van slapen, ondanks de moeheid, ook niet veel kwam.

Dag 1 Op weg naar het Noorden

Het had gedurende de nacht geregend, er hing een dreigende zwarte lucht boven de Theewaterskloof Dam toen we rond 10 uur wegreden, maar desondanks scheen er een waterig zonnetje er scheen toen we rond een uur of 10 wegreden.

We kregen ook nog een aantal flinke buien over ons heen, en toen we eenmaal de steile Vanrhynspas achter ons hadden en op het koude Bokkeveld waren beland, was het mistig en triestig. De temperatuur daalde zelfs naar 10 graden, een ongekend fenomeen in november in Zuid-Afrika.

Het oorspronkelijk plan was om ten noorden van Clanwilliam op het Rondeberg Resort te kamperen, maar we hadden met het oog op de weersvooruitzichten snel een cottage geboekt in Calvinia, in de Hantam Karoo. We reden zonder gevoelens van spijt het mooie, tussen de wijngaarden en aan een meer gelegen resort voorbij.

De naam van het dorp Calvinia is ontleend aan Johannes Calvijn, de protestantse hervormer. Deze Frans-Zwitserse theoloog heeft niet alleen veel invloed gehad op de kerken in Nederland, maar ook op de Nederduits Gereformeerde Kerk in Zuid-Afrika die in 1851 een nieuwe gemeente wilde stichten in dit deel van Namaqualand. Op dat moment was Calvinia de enige officiële plaats in de regio.

De plaats ligt halverwege Kaapstad en Upington en werd opgericht door de Voortrekkers die op zoek naar nieuw land, naar het noorden trokken. De naam Hantam verwijst naar de taal van de KhoiSan wat zoveel betekent als; 'waar de rode bolletjes bloeien".

Voor boeren uit de omgeving (meest schapenboeren), maar ook voor handelaren en andere rondtrekkende mensen vormde Calvinia dan ook het centrale punt voor school, winkel en kerk. Midden in het dorp prijkt nog altijd het Hantamhuis, het voormalige dorpshuis.

Tegenwoordig leeft Calvinia vooral van schapenhouderij. Het aantal schapen per vierkante meter (of liever per hectare) is niet al te groot. Hoe verder je overigens richting de Kalahari komt, hoe meer land een schaap nodig heeft om te kunnen overleven.

Calvinia ligt aan de voet van de Hantamsberg en het is hier prachtig in het Wilde Bloemen seizoen, zo rond september. Het natuurgebied van Akkerdam Nature reserve (gelegen op 3 km van Calvinia) is dan omgetoverd in een prachtig tapijt kleurige bloemen. Calvinia en de Hantam- regio zijn één van de weinige gebieden waar de Hoodia plant (een zeer bekend dieet suplement) nog groeit. Een cactusplant die de Khoi mannen gebruikten als ze dagen achtereen op jacht gingen, om hun hongergevoel te onderdrukken.

De cottage in Calvinia was ruim, uitermate netjes, met een kitchenette, een moderne badkamer met bad en douche, fijne extra lange bedden, free Wi-Fi, DSTV met BVN, een grote tuin, een braai en een private pool. Niet dat we daar bij 10 graden in zouden willen duiken, maar het oog wil ook wat.

Vanwege het barre weer hadden we ook niet veel zin om te braaien of zelf te koken, de vriendelijke eigenaresse bood daarom aan om een tafeltje in het plaatselijk restaurant voor ons te boeken.

Na een sundowner, waar de zon dus heel weinig mee van doen had, togen we naar het gezellige Blou Nartjie, waar natuurlijk heerlijke Karoo Lambshank niet op het menu ontbrak.

Dag 6 Van Las Vegas naar LA

Na het ontbijt hebben we Las Vegas achter ons gelaten en zijn we halfweg nog kort gestopt bij Calico Ghost Town.

Calico is een spookstad in de regio van de Mojavewoestijn in het zuiden van Californië. Het werd in 1881 gesticht als een zilvermijnbouwstadje, vandaag de dag is het een county park. Het ligt in San Bernardino County, aan de Interstate 15 ongeveer 5 km van de stad Barstow. Op de Calico Mountains gelegen achter de spookstad zijn grote letters te zien die het woord CALICO vormen. Hier hebben we een snelle lunch (hotdogs en pizza) genomen die ons werd aangeboden door TravMagazine.

Na dit korte op onthoud ging de reis verder richting de kust! Hie dichter we bij LA kwamen hoe drukker de wegen waren. Gelukkig konden we gebruik maken van de zogenaamde "carpool" stroken waar je alleen mag rijden als je met 2 of meer mensen in de auto zit. Zodoende konden we de file vermijden en lekker doorrijden. Om half 4 kwamen we aan bij Perry's Café & Beach Rentals in Santa Monica. Vanuit hier hebben we een bike tour met gids Marthy gemaakt die ons meenam langs Santa Monica Beach en Venice Beach.

Ooit was Santa Monica een typisch slaperige kuststadje. Dat is inmiddels wel anders. In Santa Monica heerst een heerlijk surfsfeertje, het leven vindt hier echt plaats op het strand. Santa Monica staat vooral bekend om de Santa Monica Pier. Op het strand bij de pier werd Baywatch opgenomen waar Pamela Anderson de show stal. Ook het eindpunt van de Route 66 is op de Santa Monica Pier. Muscle Beach is de vaste plaats voor de bodybuilders. Winkelen of dineren doe je op Third Street Promenade. Het krioelt hier van de straatartiesten, heel gezellig!

Het strand Venice Beach is vernoemd naar de Italiaanse stad Venetië. De buurt Venice, waar Venice Beach bij ligt, bevat namelijk erg veel kanalen en sloten. Het strand is erg geliefd op zomerse dagen en het kan er dan ook enorm druk zijn. Er zijn mensen die lekker willen zonnebaden, maar er zijn ook enorm veel sporters. Verder kun je winkels bekijken op de boulevard of leuke wateractiviteiten doen.

Na de heerlijke fietstour zijn we lopend naar Santa Monica Pier gegaan waar we gezellig hebben gegeten en gedronken! Ook hier natuurlijk genoten van een prachtige zonsondergang na een weer fantastisch, mooie, warme en zonnige dag...

We slapen vanavond in het Four Points by Sheraton op de luchthaven van Los Angeles, want morgen net voor de middag vliegen we via Toronto terug naar Nederland!

Danielle, Robin, Margreet, Nicky, Kim, Lianne, Theo, Angela, Eveline en Barbara super bedankt voor deze prachtige en vooral gezellige studiereis!!!