Kruger Park 31 juli

Op deze zondagmorgen waren we al vroeg present bij Phabeni Gate. Tegen zessen stond er al een hele rij auto's. Het was koud maar we zagen toch al gelijk giraffen, zebra's, olifanten, kudu's, warthogs en behalve de in grote getale aanwezige impala's ook allerlei andere bokjes, zoals kleine steenbokjes, bosbokjes, reedbucks en common grey duiker. Voorbij Skukuza zaten 2 grote uilen in een boom, maar we konden de vogels niet goed in beeld krijgen, er stond een auto geparkeerd en die belemmerde ons zicht. Vlakbij Lower Sabie spotte Sylvia een mannetjes leeuw, die aan de wandel was langs de oever van de Sabie. Zodra wij een goede positie ingenomen hadden, ging hij er echter bij liggen. Hij kwam slechts 2 maal heel even overeind om gelijk daarna weer neer te ploffen. De Sunset Dam lag vol nijlpaarden en krokodillen.

Ons uitgestelde ontbijt namen we bij de dam ten noorden van Lower Sabie, hoog boven op de heuvel.Het was daar extreem fris, zeker in de tocht onder het grasafdak. Omdat we daar in vorige jaren niet lastig gevallen werden door apen waren we niet geheel voorbereid op wat komen ging. Een blauwaap griste in een oogwenk een snee brood van de skottelbraai, die daar op de rand lag te roosteren! Op de terugweg zagen we, in de buurt van de plek waar we eerder de mannetjesleeuw gezien hadden, een leeuwin die boven op een rots lag uit te buiken. In de diepte zagen we nog verschillende bewegingen van de overige leeuwen, maar ook deze bleven uit het zicht. Bij de Transportdam op weg naar Renosterkop stond een auto stil. Er zouden zich 2 hyenawelpjes bevinden in de 'waterbuis' die onder de weg doorliep. Ze kwamen af en toe te voorschijn. We reden eerst naar de dam, waar niet veel te zien was, en op de terugweg installeerden we ons bij het uiteinde van de buis.

Als er een auto voorbij kwam deden we of we op de kaart de weg aan het zoeken waren. Hierdoor reden zij gelukkig allemaal verder. Ons geduld werd uiteindelijk beloond toen eerst de grootste van de twee te voorschijn kwam, gevolgd door zijn /haar kleinere broer/zus. Ze stonden op amper een meter afstand, en keken ons recht in de ogen. Toen er meer auto's stopten, ging de kleinste weer terug de buis in. Tot Phabeni zagen we verder niets spectaculairs, een wat mager resultaat voor een hele dag rijden!