We hadden besloten onze route anders te beginnen dan gepland, dus niet via Swellendam en de Tradouwpas naar de Route 62, de lange weg dwars door de Kleine Karoo, maar via Robertson en Montagu. Het was zonnig en warm, maar er stond een stormachtige westenwind. Onze eerste stop was bij de Rooiberg Winery in Robertson waar ze een deli hebben met vers gebakken brood en andere lekkere dingen. Overal zagen we hordes plukkers in de wijngaarden, de oogst is in volle gang, zo niet al voor een groot deel achter de rug. Hier en daar zijn de plukkers al vervangen door een moderne druivenpluk machine.

Daarna stopten we in Montagu bij het museum om nieuwe flesjes wondercreme (bulbine room) in te slaan. De derde stop was bij de Montagu Dried Fruit factory shop. Daar kwamen we niet uitgekeken op alle soorten gedroogd fruit en noten, en konden natuurlijk de verleiding niet weerstaan om weer het nodige in te slaan. Niet ver van Montagu stopten we nog een keer voor een koffiepauze. Het waaide zo hard dat we alles moesten vasthouden, tot en met de nog gevulde thermoskan met heet water! De koffie smaakte ondanks dat lekker en de kraakverse koffiebroodjes nog beter. Het was toen niet meer zo ver naar Ladismith, want een kilometer of 15 voor die plaats konden we een shortcut nemen naar Mymering Estate, gelegen in de vruchtbare Dwarsrivier Vallei. Het was een prachtige groene vallei, overal had je zicht op de gespleten Towerkop van Ladismith en eenmaal op Mymering zagen we dat we er praktisch recht onder zitten. De cottage waar mijn ouders en oom en tante verbleven was erg leuk, met 2 slaapkamers en suite, een gezellige lounge annex keukenhoek, met een ouderwets soort Aga fornuis (er was ook nog een 2 pits electrisch kooktoestelletje). Maar we hadden alles bij ons voor een braai, dat ding hoefden we dus niet te gebruiken. We hadden 2 terrassen, een kleine plunge pool, een mooie tuin en een braaihoek.Ik kreeg onderdak in een prachtige suite, hoger gelegen dande cottage, waardoormijn uitzicht overweldigend was. Op het terras een private jacuzzi.

Op Mymering worden hoofdzakelijk tafeldruiven, olijven en vijgen verbouwd, maar sinds vorig jaar maken ze ook hun eigen wijn. Die hoefden we niet te proberen want we hadden zelf een behoorlijke voorraad meegenomen. Na een drankje op de overdekte veranda was het heerlijk relaxen in de kleine pool en in de schaduw. Het was heet, zeker 35 graden, maar de wind maakte het een stuk aangenamer. Mam en ome Piet zijn even de wijngaard ingelopen en hebben een zak vol druiven geplukt voor ons dessert. Daarna werd het langzaam aan tijd voor de voorbereidingen vann de braai. Die was weer smakelijk met sate, boerewors en kippenpootjes, koude schotel, gemengde sla en stokbrood. Tot slot zijn we verhuisd naarmijn suite, waar Ad enik nog een koude dip namen in de jacuzzi en wij allemaal een sundowner op het terras. Eenheerlijk einde van een mooie dag.