Het was bewolkt toen we wakker werden, maar het regende gelukkig niet meer. Die regen kwam toen we ter hoogte van Port Elizabeth waren. Gelukkig hadden we afgesproken bij Ard en Nell koffie te gaan drinken, want een koffiestop buiten zou niet zo leuk geweest zijn. Ard en Nell, goede klanten van Vivian, hebben een vakantiehuis in PE , we zijn daar al eens eerder langs geweest. De koffie en de milktart smaakten lekker en na nog wat inkopen gedaan te hebben, ging het verder westwaarts.

De wolken braken een beetje open toen we bij Tsitsikamma arriveerden, maar niet van harte. Onderweg passeerden we een VW 4 wheel drive busje met Nederlands kenteken. En wij maar raden wat die mensen in dat busje hier deden. Bij een parkeerplaats waar we de lunchstop maakten, stopten zij ook. Het was een nog jong echtpaar die helemaal van Nederland naar Kaapstad reden, ze waren al 11 maanden onderweg.

Ons huis in Tsitsikamma National Park lag aan het eind van een steil pad, hoog boven de rest van de chalets van het restcamp. We keken vanuit iedere slaapkamer en vanuit de woonkamer uit op zee. Bij het trapje naar de voordeur lag een dode Knysna Loerie, die zich waarschijnlijk te pletter gevlogen heeft tegen de muur van het huis. Nadat we ons geinstalleerd hadden, zijn we de Mouthtrail gaan lopen. Dit pad door het Tsitsikamma woud leidt naar 3 hangbruggen hoog boven de monding van de Stormsrivier.

Het Hollandse echtpaar liep toevallig hetzelfde pad, zij zullen hun tentje wel opgeslagen hebben op de camping hier. Na die inspanning was het met een sundowner heerlijk toeven op ons grasveldje met zeezicht.

Ons avondmaal was ook weer eersteklas met ossehaas en heerlijk gebakken aardappeltjes. Met het geluid van de zee als 'lullaby' zullen we straks heerlijk slapen.