Ondanks de sombere weersvooruitzichten scheen de zon gewoon toen we wakker werden. We konden lekker buiten ontbijten want de temperatuur was zo vroeg in de morgen al aangenaam. Na het inpakke reden via een dirtroad richting Jongensfontein. De weg liep evenwijdig aan de zee op slechts enkele kilometers afstand, door mooi fynbos en langs oude boerderijtjes die nu omgebouwd zijn tot leuke vakantiehuisjes. We kwamen door het gehuchtje Vermakelikheid, idyllisch gelegen in het dal van de Duivenhokrivier. Artiesten hebben ook deze uithoek gevonden en zijn er gesetteld. Marianne was de enige die er niet van kon genieten, want zij houdt niet van dirtroads, niet in een auto, maar ook niet op de fiets in Nederland. Daarna ging het verder naar Witsand en vandaar naar Malgas, gelegen aan de Breede rivier, slechts 50 km verwijderd van de kust. Ooit was dit de belangrijkste haven van Zuid-Afrika, maar tegenwoordig is het een slaperig en vredig oord. We staken de rivier over via het enige, door mankracht getrokken veer van Zuid-Afrika.

Aan de andere kant namen we de tijd voor een koffiestop. In Bredasdorp deden we de laatste boodschappen en toen kregen we een telefoontje van de dame van het National Park. Henk en Dolly, die de nacht met ons zouden doorbrengen in het National Park aan zee, stonden al bij de receptie. We sloegen het mooie vissershaventje van Struisbaai daarom maar over, en zagen tot onze verwondering Dolly en Henk bij de plaatselijke fish & chipsshop. Het bleek dat het nog te vroeg was om in te kunnen checken. We namen daarom ook maar een verse portie fish & chips, ofschoon we verse broodjes voor de lunch ingekocht hadden. Daarna reden we alsnog naar Struisbaai voor een paar foto's, mooi en kleurig als altijd lag het haventje er bij.

We hadden in de krant gelezen dat men van plan is hier een soort waterfront aan te leggen, waardoor het aantrekkelijke van het authentieke haventje wel verloren gaat. De zon scheen nog altijd toen we tenslotte in ons Lagoon House trokken, gelegen op slechts een paar meter van de zee. Cape l'Agulhas is de meest zuidelijke punt van het vasteland van Afrika, zo genoemd door Portugese zeevaarders die ontdekten dat hun kompasnaald zonder afwijking naar het noorden wees. Op deze plek, en niet zoals veel bezoekers ten onrechte aannemen bij Kaap de Goede Hoop, botsen de Atlantische en Indische Oceaan op elkaar.

Het historische Lagoon House, vroeger Pietsie se Punt genaamd, ligt op het schiereiland ten westen van de Suiderstrand Enclave. Dichter bij zee kun je niet logeren. Na een kop koffie met door Henk en Dolly meegebrachte appelcake maakten we een kleine wandeling over het strand langs onze prive lagoon. Er lagen kleurige schelpen maar ook veel prachtig gevormde kiezels, het strandje wordt dan ook 'pebblebeach' genaamd. Onze sundowner konden we nog buiten drinken, terwijl binnen het brood stond te bakken (in de bakmachine). Maar pas tijdens het voortreffelijke eten met een lekker wijntje ging de zon echt onder, een schitterend gezicht!