Na een verfrissende buitendouche genomen te hebben was het heerlijk slapen in ons chalet. We werden tijdig wakker en omdat we besloten hadden geen gebruik te maken van het aangeboden ontbijt in een nabijgelegen restaurantje, gingen we gelijk aan de slag met spek en eieren. Net na achten reden we weg, het was gelukkig minder heet dan de dag ervoor. Tegen half 12 waren we bij Twee Rivieren, de ingang van het Kgalagadi Transfrontier Park. Na alle incheck- en grensformaliteiten afgehandeld te hebben, namen we nog een kop koffie, vervolgens reden we richting Wilderness Camp Urikaruus. Bij waterhole Samenvloeiing zagen we 2 karkassen van elanden liggen. Zover als ik me kan herinneren hebben we deze antilopesoort nog nooit eerder in de Kalahari gezien, maar uit de berichten in het forum hadden we al gelezen dat deze dieren nu in grote getale vanwege de droogte aan de Botswaanse kant naar de Auob rivier getrokken waren. Ze zijn minder snel dan bijvoorbeeld de gemsbok en de springbok, en daarmee een gemakkelijkere prooi voor de predators. Tot onze afschuw zagen we daarna bij ieder waterhole wel een karkas liggen. Bij Houmoed lag een nog jonge leeuwin in de schaduw van een boom, vlak langs de weg. Iets van haar af zagen we een dode eland, het sleepspoor was duidelijk te zien. Wellicht was ze uit aan het rusten alvorens aan de maaltijd te beginnen? In de buurt lagen 3 jakhalzen, in afwachting van een stuk van de maaltijd! Iets verderop zagen we nog meer jakhalzen. Ook opvallend veel struisvogels, in grote kuddes. Verderop een nog jonge eland, helemaal alleen. We zagen grote kuddes gnoes, en natuurlijk waren de springbokken alom vertegenwoordigd. Het was inmiddels toch rond de 30 graden geworden toen we rond half 2 bij Urikaruus aankwamen. De chalets liggen op de oever van de droge Auob, en zijn gebouwd op palen, met elkaar verbonden door een houten walkway, ook hoog boven de grond. Vanaf de balkonnetjes voor de keuken- en slaaptenten hadden we direct zicht op het zeer dichtbij gelegen goed gevulde waterhole. Zo dichtbij een waterhole hebben we nog nooit gelogeerd. Het was dan ook onze eerste keer in Urikaruus. We maakten ons middagmaal, bamie, en daarna hadden we een half uurtje om te relaxen alvorens op avond game drive te gaan. Er stonden 2 giraffen midden op het pad, een bee-eater vloog in en uit zijn holletje in zandtalud langs de weg. We zagen een kori bustard, twee secretarisvogels, twee nog jonge paleshanting goshhawks (haviken) op de grond direct langs de weg en een eland. Na het 14e waterhole maakten we rechtsomkeer. Even daarna zag Leonne een African wildcat in de kale struikjes langs de weg. En weer een stuk verder zagen we een kat onder een boom een stuk van het pad af. Eerst dachten we dat het een leeuw was, maar toen we wat dichterbij waren bleek het een cheetah te zijn. Het dier maakte miauw geluiden, vaak door een moeder gebruikt om haar jongen bij zich te roepen. We zagen even later dat het dier enigszins mank liep. Hij/zij verwijderde zich van ons, maar wij gaven de moed niet op en den een stuk achteruit. Na een poosje (we konden de hele tijd het miauw geluid blijven horen) kwam de cheetah terug onze kant op en liep vlak voor de auto het pad over de rivierbedding in. Het was wel zielig om te zien hoe dit sierlijke dier gehinderd werd door die ene poot. Terug in het kamp met een G&T bij de hand kwam ons eerst een Cape Fox bezoeken. Hij stond onder bij het balkon en was niet weg te slaan. Onze oppasser Erik vertelde dat ze een nest met 3 jongen had naast Vivian's unit. Toen het begon te schemeren kwamen de eerste 5 hyena's te voorschijn. Ze dronken wat en verdwenen weer. Vervolgens kwamen er nog twee, die waren wat schrikachtig en verdwenen al snel onder onze units door naar de voorkant. Tussendoor kwamen nog wat bokjes drinken, Vivian zag later vanuit haar slaapkamer, toen we al naar bed waren nog een tiental giraffen.