In de nacht had het flink gewaaid, het was daarom ook aangenaam koel toen we rond 06.00 uur aan het ontbijt zaten. Bij de waterhole stonden jackals, later kwamen gemsbokken een slokje nemen, in de verte liep een eenzame eland. Op het duinenpad zagen we gemsbokken, twee kuddes schuwe elanden, struisvogels, en jackals. Toen we langs de oever van de Nossob reden alleen nog maar gemsbokken, struisvogels, jackals, springbokken en gnoes, helemaal geen groot wild. Een bateleur arend liet een staaltje van zijn vlieg- en zweegkunst zien door in cirkels over onze auto te vliegen, in een hoge boom zat een martial eagle. Het werd al snel weer warm. Om 11.00 alweer rond de 35 graden. Na ca. 150 km arriveerden we rond het middaguur bij Nossob en mochten al gelijk inchecken. Met vereende krachten werd nasi goreng bereid, en daarna dronken we een heerlijke Nespresso cappucino. Na 3 dagen in een wilderness camp zonder stroom, was dat weer een traktatie. Zowel in Nossob als in Mata Mata wordt de stroom opgewekt door een generator, die echter van 22.00 tot 05.00 uur uitgezet wordt. Het restcamp Nossob is omheind en ons chalet lag vlak langs de draad en bij de ingang van de hide, waar men zicht heeft op het nabijgelegen waterhole. Eventuele leeuwen die aan de andere kant van de omheining zouden lopen, zouden wij in principe dus kunnen zien. Na een verkwikkende douche was het alweer tijd om op gamedrive te gaan. Het was toen nog ruim 38 graden. Bij Cubietje Quap was niets te zien, het volgende boorgat Kwang leverde 3 slapende leeuwinnen op, en er stond een grote kudde wildebeest op enige afstand. Jackals liepen af en aan naar de waterplaats en op de grond onder een boom stonden en lagen aasgieren, al was er in de verste verte geen aas te ontdekken. We hebben daar een hele tijd gewacht, er kwam echter geen beweging in de leeuwinnen. Op de terugweg zagen we behalve een paar kudu's ook nog een mooie spotted eagle owl op de grond vlak langs het zandpad. Terug in het kamp werden we onder het genot van een koude G&T gadegeslagen door de residerende jakhalzen. Vanuit de hide zagen we ook weer jakhalzen die echter steeds onder het drinken zenuwachtig in één richting keken. Op verre afstand hoorden we leeuwen brullen. Even later kwam er nog een bat eared fox een slokje water nemen, maar die was ook weer zo weg. Op de planken walkway stootte Ad tegen een losliggende paal met daarin een omhoog stekende spijker, een enorme bloedpartij tot gevolg! Terug in ons chalet zagen we dat de nagel van de kleine teen helemaal verdwenen was. Pijnlijk en bovendien erg lastig bovendien als je op vakantie in de bush bent. Tegen 22.00 uur gingen de lampen en de ventilators uit waardoor het bloedheet werd in de units. Van een verkwikkende nachtrust was dan ook niet echt sprake.