We waren eerlijk gezegd blij dat we om 05.00 uur uit bed konden, het was nog steeds warm binnen, al had een windje af en toe wat verkoeling gebracht. Tijdens het ontbijt reden de meeste gasten van Nossob al de poort uit, maar bleven net daar buiten stil staan. We liepen snel naar de hide om te kijken wat de oorzaak was, maar konden van daaruit niets ontdekken. Nog voor half zeven waren we alweer op pad. Bij het eerste waterhole lagen 3 leeuwen, maar op erg grote afstand. De overige waterholes brachten niet veel bijzonders, wel een leuk schouwspel daar waar kudu's, gemsbok, springbok en gnoe tegelijk bij de waterplas waren. Ook hier en daar weer elanden. Pas bij de laatste waterhole op het noordelijke duinenpad lag een leeuw lak bij een dode brown hyena. We willen al lang een bruine hyena in daglicht zien maar toch zeker geen dode. Terwijl wij daar stonden te kijken, liep de leeuw verder naar achteren en vleide zich neer in een bosje, bijna onzichtbaar voor kijkers. In de tussentijd kwam van de andere kant een auto met een echtpaar erin aanrijden. Wij wezen hen op de leeuw in het bosje, maar de dame kwam me enigszins bekend voor. Opeens wist ik dat het de Duitse Ingrid moest zijn, zij heeft een hele mooie website waarin zij al hun reizen zeer uitvoerig (met Deutsche Gründlichkeit) en voorzien van foto's optekent. Hoe klein kan de wereld zijn!! Omdat zij frequente Zuid Afrika reizigers zijn, check ik haar pagina als wij geboekt hebben naar een ons nog onbekende accomodatie. In sommige gevallen is zij daar al geweest want ook zij reizen graag "off the beaten track" en zo krijgen wij dan eerlijke en duidelijke informatie. We hebben een tijdje gekletst en in de tussentijd kwamen nog 2 andere leeuwen vanachter de waterton te voorschijn. Zij voegden zich bij hun maat onder de struik. Aan de Auob kant namen we een kop koffie, we zagen in één boom 2 mooie bateleurs en een tawny eagle (roofarend) zitten, maar zover in de schaduw dat een foto maken uiterst moelijk was. In de rivierbedding een vrouwenkransje van struisvogels, zeker 15 exemplaren. Dichtbij Mata Mata lag nog een cheetah onder een struik, ook weer ver weg. Het was gelukkig minder heet dan de dag ervoor, maar het was toch ruim 31 graden toen we incheckten bij het restcamp. Onze bungalow zag er netjes uit, in de slaapkamers tot 22.00 uur zelfs airco. Met alle buitendeuren dicht, en de slaapkamerdeuren open was het een stuk aangenamer binnen dan de afgelopen dagen. Het terras was ruim met voldoende schaduwplekken. We brachten alles in gereedheid voor een braai, die smaakte lekker met springbokchops, flinterdunne speklapjes, varkenshaas saté en lamsworstjes. Deze laatste kregen we niet meer op maar die zijn ook lekker bij een borrel. We mogen namelijk geen vlees mee naar Namibie nemen als we overmorgen de grens oversteken. In de afgaande kolen werd er nog een vers brood gebakken. Rond 17.00 uur gingen we op game drive. Op slechts enkele kilometers van "huis" stootten we op een nog jonge moeder cheetah met drie van die schattige pluizenbolletjes. Ze lagen onder een boom, maar dit keer niet ver van het pad af. We hebben van het schouwspel genoten totdat ma vond dat het genoeg was geweest. Ze verdween met haar kroost in haar kielzog de duinen in. Wat verderop zagen we een Verraux Eagle Owl (reuse ooruil in Afrikaans) verscholen in een boom zitten. Toen we op ons terras zaten met een glaasje wijn kwam err nog een eland drinken bij het waterhole en na zonsondergang de gebruikelijke jackals en een enkele bok.