De stroom ging niet zoals aangekondigd om 05.00 uur aan, zodat we moesten opstaan bij het licht van onze kleine lampjes. Buiten wordt het weliswaar ook om 05.00 licht maar in ons rietgedekte chalet bleef het wat langer donker. We waren amper de poort uit of we zagen een eland met een jong het pad oversteken, een mooi begin van de morgen. Op de afslag naar het 13e boorgat stonden wat auto's en vlak langs de zandweg lagen 3 cheetah's. Pas toen ze even later opstonden en wegliepen, zagen we dat het mankepoot met zijn broers was. Maar was toch het vierde broertje? Veel auto's volgden de dieren, wij dachten samen met een man uit Hermanus slim te zijn en namen de loop naar het waterhole. Niet ver van de afslag namelijk stond een kleine kudde springbokken en wij waren ervan overtuigd dat dit hun doel zou zijn. We hadden al gehoord dat ze hopeloze jagers waren, nog te jong om ervaren te zijn, wellicht hadden ze ook te weinig opleiding gehad toen ze het zelf moesten gaan redden. Tijdens het wachten op wat komen ging, raakten we aan de praat met de man uit Hermanus. Hij vertelde dat nummer 4 door een leeuw was aangevallen, waarbij de cheetah zijn rug had gebroken. Wat een triestig einde voor zo'n mooi dier. De cheetah's verdwenen voor ons uit het zicht en kwamen uiteindelijk ook niet meer opnieuw te voorschijn. We reden langzaam terug en vlakbij ons kamp lag de moeder cheetah met haar baby's onder een struik aan de overkant van de rivier. Van iemand anders hoorden we dat ze gisteravond nog een springbok had buit gemaakt voor haar en haar kinderen. In de verte zagen we een bat eared fox, en op en langs het pad een enorme kudde springbokken. In de rivierbedding lagen struisvogels die zichzelf met zand aan het bepoederen waren. Verder zagen we nog elanden, kudu's, gemsbokken, gnoes, giraffen en natuurlijk jackals. Na terugkomst lieten we ons het ontbijt met vers brood, eieren, bacon, tomaatjes en baked beans goed smaken. Het was toen om half 10 alweer 30 graden. Daarna deed iedereen zijn eigen ding, Vivian en Vera gingen een paar baantjes zwemmen, Ad tekende zijn droomhuis en keek tussendoor naar het nieuws van de avond ervoor op BVN van (herhaling). De warme maaltijd bestond uit spaghetti bolognese en gemengde sla. Het was weer lekker maar we moesten wel binnen eten vanwege de hitte. Tegen 17.00 uur gingen we op onze laatste gamedrive. De dieren zullen het ook wel warm gehad hebben, want er was niet veel te zien. Een giraffe familie bij waterhole Sitsas, ze stonden zo dichtbij dat een van hen maar zijn lange nek had hoeven buigen om zijn hoofd bij ons naar binnen te steken. We zagen een familie uil in en onder een boom, een African wildcat en tenslotte weer de moeder cheetah met haar baby's. Ze stonden op de top van een duin, half verscholen achter hoog geel gras. We hoorden jackals alarm calls afgeven maar het was jammer genoeg te ver weg en de tijd begon bovendien te dringen. Thuis namen we een wijntje op het terras. We zagen bij het weinige licht van de maan een eland het waterhole naderen en we hoorden het klikgeluid dat elanden blijkbaar maken als ze zich voort bewegen. Niet erg handig natuurlijk want het geluid verraadt hun aanwezigheid! We hadden er al op het forum over gehoord. Tegen tienen, net voordat de stroom afgezet zou worden, zochten we onze bedden op.