Niemand had zin om weer om 5 uur op te staan en omdat het toch een bewolkte dag zou worden, reden we pas tegen kwart over 7 weg.

Op de route naar Pretoriuskop was bar weinig te zien, een paar giraffen, zebra's, een enkele buffel, kudu's en natuurlijk impala's.

Op de Voortrekker Road zagen we plotsklaps twee honeybadgers langs het pad zitten. Toen wij voorzichtig dichterbij kwamen, moest zo nodig een autootje van Telkom in razende vaart voorbij vliegen, en schoten de dieren verder de berm in. Daar was het gelukkig wat open, zodat we ze nog een poosje konden bekijken.

In Afsaal namen we ons ontbijt. Het was er helemaal opgeknapt, maar de vervelende hornbills vlogen nog steeds rond. Het was wat aan de frisse kant omdat er een behoorlijk windje stond en de zon zich maar zo nu en dan liet zien.

Na het ontbijt zagen we dan eindelijk onze eerste rhino. En op het stuk van de S114 naar de S23 was het weer raak. Er stonden een paar auto's en al snel zagen we waarom. In een boom tegen hoge rotsen aan hing een kleine luipaard. Volgens de omstanders was er nog ergens een moeder en nog een jong, maar die hebben we niet kunnen ontdekken. We zijn daar ruim een uur gebleven, we hadden mooi zicht en er werd niet "geduwd". Het luipaardje kwam een keer naar beneden, maar kom even later helemaal terug naar de top, tussen het dichte bladerdek. Op dat moment hoorden we een aantal kudu's een alarmcall geven, en wij dachten dat de moeder misschien was terug gekomen. We gingen een kijkje nemen, maar dit bleek loos alarm. We posteerden ons weer op een goede plek totdat de luipaard andermaal naar beneden kwam, over en even achter de rotsen verdween, weer te voorschijn kwam en tenslotte in het struikgewas verdween. Fantastisch.

Een eind verder zagen we twee lelijke ground hornbills, en eenmaal terug op de mainroad vlakbij Nkuhlu zag Ad niet dat een olifant uit het struikgewas kwam die van plan was de weg over te steken. De olifant gaf luid trompetterend te kennen dat hij niet blij met ons was.

Op de plek van de kudu kill lagen nu veel meer meer leeuwen dan we gisteren gezien hadden. Van de kudu was weinig meer over en de leeuwen lagen te slapen, niet echt goed zichtbaar vanaf de weg. Voorbij de picknickplaats zagen we een aantal leeuwen op een zandbank en in het riet bij de rivier liggen. Het was de troep van de buffelkill, want dat was slechts een paar honderd meter verder. Het geraamte van de buffel was helemaal schoon, in het struikgewas waren gieren bezig de laatste restjes weg te werken.

Nog een familie banded mongoose, heel grappig om te zien en ontzettend veel impala's zo op het eind van de middag.

Op de S1 naar Phabeni Gate zagen we nog twee keer rhino's (in totaal 3 stuks), allemaal wat ver van de weg af. Maar wij hadden de Big 5 in een dag gezien, wat wil een mens nog meer.