Het is bewolkt als we wakker worden. We maken ontbijt, pakken de auto weer in en rijden rond half 8 uit Swakopmund weg. We gaan even Walvisbaai in, om te tanken en verse broodjes te halen. Het stinkt er vreselijk naar vismeel. De in deze plaats gevestigde visserij-industrie vormt een groot deel van het Bruto Nationaal Product van Namibie?. Duizenden flamingo's vertoeven in de nabijgelegen lagune. Dune 7, een van de hoogste kustduinen ligt er somber en verlaten bij zonder zon. Maar niet veel later, als we verder het binnenland inrijden, lost de bewolking als vanzelf op. De gravelweg is in uitstekende conditie en we schieten lekker op. De gele duinen maken plaats voor een eindeloze gele vlakte. Dan de stenige massa van de Kuiseb pas en later van de Gaub pas. We passeren weer de Tropic of Capricorn en zien heel toepasselijk springbokjes en gemsbokken grazen. Dan gaat het landschap geleidelijk over in de ons bekende en lieflijke geelgroene heuvels van de Namib. Hier en daar komt al het roodbruin van de duinen te voorschijn.

We houden een sanitaire stop bij Solitaire maar kopen geen appeltaart meer. Sinds Mouse afgelopen jaar gestorven is, is hun wereldberoemde appeltaart niet meer hetzelfde. We rijden het laatste stuk naar Sesriem en komen rond 13.15 uur aan in Taleni Desert Camp. We worden als oude bekenden begroet, het is dan misschien ook wel de 5e of de 6e keer dat we in een van de kampen van Taleni Sossusvlei logeren. We krijgen zelfs een fles sauvignon blanc in een ijskoeler aangeboden! Het Desert Camp ligt in het prive?reservaat Taleni en bestaat uit twintig tent units, die praktisch in de omgeving opgaan (roodbruin van kleur). De tenten zijn voorzien van een ventilator‚ en suite badkamer‚ veranda‚ keukentje en barbecue. Vanuit de unit hebben we adembenemende vergezichten over de duinen en graslanden. Het kamp heeft een bar en er is een zwembad.

We eten onze broodjes, gelukkig geven het schaduwdak en een boom opzij van de unit wat schaduw, want het is gewoon weer 30 graden. Binnen no time zijn we omringd door wel honderden wever vogeltjes die allemaal een kruimeltje van de broodjes willen meepikken. Het is een grappig gezicht om te zien hoe ze ons in een rijtje op de boomtak in de gaten houden. Ook op en onder de braai wemelt het van de vogeltjes.

Als de rijst voor de avond maaltijd gekookt is, willen we ter afkoeling een duik in het kleine zwembadje nemen. Het is een heel stuk ploeteren in de volle zon en dan zijn er ook nog eens niet genoeg ligbedden meer vrij. Alleen een harde houten bank en daar hebben we geen zin in. Vivian komt ons later waarschuwen dat er weer ligbedden beschikbaar zijn. We wandelen andermaal door de hitte naar de receptie. Er waait nu ook een heerlijk verkoelend windje.

Het uitzicht is net als bij de unit overweldigend mooi. Er hangt een hittewaas waardoor de bergen niet zo scherp afsteken tegen het gele gras. Wi-Fi doet het niet, zij zijn nog niet ingericht op Apple ios 8 en we zitten te ver van de mast om bereik te hebben op het eigen datakaartje. Alleen Viv heeft met haar Samsung verbinding.

Als het wat afgekoeld is, gaan we terug naar de tent voor een sundowner en de aansluitende maaltijd. Kip kerrie staat op het menu, en dat smaakt voortreffelijk. Als slaapmutsje nemen we nog een laatste glaasje wijn en dan duiken we onze heerlijk afgekoelde tentunit in.