We werden gewekt door het zingen van de vogels en ook de residentiële hippo liet geregeld van zich horen.

We kregen bezoek van een troep apen, die hoog in de bomen op ons neerkeken. We namen afscheid van Dan, wilden tanken in Kongola, maar de dieselpomp was leeg daar. Gelukkig hadden we nog voldoende brandstof om in Divundu te komen. De B8 liep dwars door het Bwabwata National Park en verschillende borden wezen ons op overstekende olifanten. Die zagen we niet, zelfs geen bokje wat het wel tot een eentonig traject van ruim 200 km maakte. Maar warempel, op een 35 km afstand van Divundu, zagen we plotsklaps een groep olifanten in de struikjes langs de weg. Stonden die borden er toch niet voor niets.

We moesten net voor Divundu weer over een vies matje lopen, en het plaatsje zelf was een stoffige bende. Het waaide hard en het grijze zand stoof alle kanten uit. We tankten vol, kochten water en besloten verder te rijden naar onze camping hij Mobola Lodge. Het was reeds te laat voor een bezoek aan het Mahango Park. De entree bij Mobola gaf al een goedverzorgde indruk, die alleen maar versterkt werd toen we bij de receptie kwamen. We mochten zelf een plek uitkiezen want er waren nog geen andere campers. Ze gaf zelf aan dat campsite 3 de mooiste was. Dat was ook zo, want deze lag direct aan de Okavango rivier. Het was echter een nogal kleine plek met weinig schaduw, maar dat ondervonden we pas toen alles stond.

We aten een snee brood en zetten het vlees in de marinade voor de braai later die middag en relaxten wat. Vivian ging naar het zwembad, een soort rockpool waar het water in een waterval naar beneden viel. Over de Okavango rivier was een hangbrug gespannen naar een eiland in de rivier met een sundowner bar. We namen een kijkje in de selfcatering chalets die er werkelijk schitterend uitzagen.

Aan de overkant van de rivier lag Angola. We waren gewoon lekker lui en tegen de vroege avond werd het hout gestookt voor de braai. We hadden kudu fillet en boerewors kunnen scoren bij de dame van de camping. Jammer genoeg was er nergens in de wijde omtrek sla of enige andere verse groente verkrijgbaar. Ook Maja had geen verse groenten.Wat moeten die mensen hier afzien! Gelukkig hadden wij nog wat pakjes bietensla en blikjes groenten in de lade liggen.

Het werd minder warm toen de zon langzaam haar kracht verloor, en toen hadden we inderdaad het mooiste plekje van de camping.