Na het ontbijt vertrokken we over de gravelweg richting zuidwesten, naar Kalkfeld. We moesten de droge bedding van de Ugab rivier door en lieten het prachtige terrassenlandschap achter ons. Steenbokjes, gealarmeerd door het geluid van onze auto, vluchtten uit de berm, warthogs en baboons stoorden zich niet aan ons. We passeerden verschillende farms met cheetah's, althans dat gaf hun bord aan. We hoopten nog een glimp van tenminste een van hen op te kunnen vangen, maar ze lieten zich niet zien. Bij het naderen van Omaruru verschenen de eerste granieten heuvels, en rond 11 uur zaten we aan de cappuccino bij het Main Café. Omaruru was een vriendelijk plaatsje, met enkele mooie gebouwen en een schattig klein kerkje. We moesten drie winkels in voordat we coke zero hadden gevonden voor Vivian en bezochten de Tikoloshe Woodcarving shop, waar echter niets ons kon bekoren.

Ca. drie kilometer buiten Omaruru sloegen we af naar Erongo Wilderness Lodge. Deze lodge maakt deel uit van het Erongo Mountain Conservancy en ligt in een gebied waar de ecosystemen van woestijn, savanne en gebergte samenkomen, omgeven door de Erongo Mountains.

We werden onder aan de steile rots ontvangen door een jonge man, die ons voorging op het pad over de granieten rotsen. Het eerste stuk was steil, daarna ging het pad over in zand. Na de safety briefing werden we naar onze Meru tenten gebracht, gelegen in een setting van granieten rotsheuvels en prachtige uitzichten. Iedere ruime tent had een grote, met riempie hout overdekte veranda met zonnebed, een tafeltje met twee stoeltjes. Op het kleinere deck aan de voorkant van de tent stonden nog twee luie stoelen. De badkamer was deels in de granieten rotsen gebouwd en half open!

We hadden besloten niet mee te gaan op een drie uur durende nature drive naar Bushmen rotstekeningen. En om nu in kudde verband naar een hoog uitzichtpunt te klimmen voor een sundowner trok ons ook niet erg aan. Het uitzicht was overal even mooi!

We aten de in Omaruru gekochte broodjes op het veranda en genoten van de uitzichten. In de verte stond een klipspringertje en er vlogen groene papegaaitjes rond. De dieren die hier voorkomen zijn voornamelijk klipspringers, kudu's en dikdiks. De kans dat we hier een luipaard zouden zien, was bijna nihil. Het was weer lekker warm, ongeveer 28 graden maar de receptioniste had ons verteld dat het die morgen slechts 3 graden was geweest. Ze liep dan ook nog rond in gevoerde Ugg laarzen en een dik fleece vest!!

We relaxten tot het ongeveer tijd was voor koffie en cake. Vanuit het half open restaurant had je zicht op een drinkplaatsje voor de vogels in de rotsen. Ook hier zagen we het groene papegaaitje.

Zonsondergang was spectaculair, daarna liepen we naar het restaurant waar de tafeltjes buiten gedekt waren, met solarlampjes verlicht, een brandend vuur en een aangelicht waterhole. Daar stond een kudu te drinken.

Het eten was heerlijk, lekkere soep, verse sla, oryx fillet en groentjes erbij. Als toetje een grenadille cheesecake. We zaten bommetje vol.

Terug bij de tent weer een douche genomen om de rook van ons af te spoelen. Men had blijkbaar rekening gehouden met een koude nacht want er lag een warme kruik onder het kussen...

Vanuit het bed konden we de aangelichte rotsen zien, maar niet lang want de ogen vielen vanzelf dicht.