Gisterenavond hebben we nog optimaal gebruik gemaakt van de sateliet wifi bij de bar met uitzicht op de verlichte waterhole. Er kwamen olifanten en buffels drinken, maar foto's maken in het donker was niet gemakkelijk. In de ondergrondse hide konden we de dieren van nog dichterbij bekijken zonder dat ze het in de gaten hadden.

We gingen voor afrikaanse begrippen best laat naar bed en werden vergezelt door het gehuil van een hyena, Hier bleef het niet bij, we werden opgeschrikt door het getrompetter van een olifant, heel dichtbij dit keer. Vanuit de daktent hoorden we bladeren ritselen, en vroegen ons af of de wind ineens was opgestoken. Toen werd er ergens op een deur of stuk hout gebonkt en opgewonden Duitse stemmen er doorheen.

We keken uit ons raam en zagen in het bosje achter onze daktent een olifant van de mopaneblaadjes snoepen. De bewaking scheen met een sterke zaklamp op hem, maar hij liet zich niet verjagen. Tenslotte kwam de bewaking in het vrachtautootje aanzetten en na ongeveer een half uur schoot de olifant weg uit het bosje, verder de camping door. We hoorden nog lang het motorgeronk van het vrachtautootje. Toen pas gingen de Duitsers met behoorlijk veel lawaai naar bed.

De donkey zou pas rond 08.00 uur in de morgen worden opgestookt, zodat een warme douche in principe niet haalbaar was. Ad echter stookte de boel aan en het water werd lauw, niet echt warm. Na het ontbijt reden we naar Chobe National Park. Onderweg zagen we alweer olifanten. Na de formaliteiten bij de gate, reden we de route langs Chobe River Front, dus langs de oever van de rivier. Zo een heel ander gebied dan wij gewend zijn in de parken van Zuid-Afrika. We vergaten weer even dat we op zoek waren naar wild, zo mooi was het.

Chobe National Park is niet omheind, is ongeveer 12000 vierkante kilometer groot en heeft een olifantenpopulatie van ca. 50000 tot 70000 exemplaren! Aan de noordkant van het reservaat stroomt de Chobe rivier, die bij de olifanten bijzonder geliefd is als drinkplaats, met name in de droge periode.

We zagen gelijk, hoe kan het ook anders, olifanten, die in een rij geluidloos door het bos liepen, vlak daarna drie mooie sabelantilopes, die separaat van elkaar naar het water liepen om een slokje te drinken. Fisheagles, lilac breasted rollers, bee eaters, een mooie arend, heel veel Guinea Fowls en allerlei soorten watervogels. Impala's, roan's (bastaard Gemsbok), warthogs, buffels, giraffen, zebra's, hippo's, krokodillen en natuurlijk olifanten. Ook zagen we in totaal drie dode olifanten.

Het was niet makkelijk rijden door het diepe losse zand, alhoewel de Disco er niet al te veel moeite mee bleek te hebben. We hotsten en botsten tot aan de picknickplaats Serondela, heel idyllisch gelegen langs de oever van de rivier. Aan de overkant stonden olifanten, achter ons een stuk of vijf giraffen. We dronken een koffietje en wilden nog verder rijden tot aan de campsite Ihaha. We stootten bij de goudgele velden van de Lewche Flats op een kudde buffels, zo enorm groot, dat we moeilijk konden schatten om hoeveel dieren het zou gaan. Een stukje verder een hele grote kudde olifanten.

Daarna was het rustig, het werd ook erg warm, later bleek het 35 graden te zijn. Net voordat we bij Ihaha zouden geraken, besloten we dat het genoeg was geweest. We sloegen een smal dwarspad in, dat, naar we hoopten op de geasfalteerde weg zou uitkomen, tussen Kasane en de grens met Namibië en die dwars door het Chobe park loopt. De bewegwijzering in het park liet veel te wensen over, en ook de kaart die we bij de ingang kregen uitgereikt, was erg onduidelijk (en vele malen gekopieerd).

We namen een lunch op het warme terras van Chobe Safari Lodge met uitzicht uiteraard op de rivier, tankten de auto vol van onze laatste Botswaanse Pula's en reden daarna naar de camping. Olifanten stonden in groepjes onder de bomen voor schaduw. Gelukkig was er op het platje van ons "Khayelitsha huisje" ook schaduw, want in de zon was het niet uit te houden. Bij de waterplaats was het vooralsnog rustig. Toch wilden we tegen zonsondergang in de bar zijn, om eventuele dieren nog bij daglicht te kunnen zien.